Η παραμόρφωση της αρθρίδας ή η απλή οστεοαρθρία είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την καταστροφή του χόνδρου, των αρθρικών επιφανειών των οστών των άκρων και της στήλης της σπονδυλικής στήλης. Ο κορυφαίος μηχανισμός της παθογένεσης είναι η απώλεια του χόνδρου και η εμφάνιση φλεγμονώδους, δυστροφικών αλλαγών στις κοντινές δομές.
Οι φυσικές διεργασίες γήρανσης και καταστροφής του άρθρωσης ιστού μετά από 60 χρόνια είναι ο κανόνας. Με την οστεοαρνία, παρόμοια, αλλά πολύ ταχύτερα μετασχηματισμοί συμβαίνουν. Συχνά, όταν εκτίθενται σε ορισμένους παράγοντες, μια μεγάλη πιθανότητα αρθρίτιδας στα παιδιά.
Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου
Οι αρθρώσεις μας φέρουν ένα τεράστιο φορτίο κάθε μέρα. Η ζημιά και η φλεγμονή τους μειώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής. Γνωρίζοντας τους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν σε μια τέτοια δυσάρεστη ασθένεια, μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας και να μειώσετε τον κίνδυνο παθολογίας του μυοσκελετικού συστήματος.
Η αρθρώση των αρθρώσεων είναι πρωτογενής και δευτερογενής.
Πρωτογενή αρθρίτιδα
Αυτός ο τύπος συνδέεται συχνότερα με την έμφυτη κατωτερότητα και την τάση του χόνδρου σε βλάβη και καταστροφή ως αποτέλεσμα των μεταβολικών διαταραχών. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες που προκαλούν αυτήν την ασθένεια:
- κληρονομική και γενετική.
- εμμηνόπαυση;
- Συχνές και, με την πρώτη ματιά, μικροί τραυματισμοί (για παράδειγμα, μεταξύ των αθλητών).
Δευτερογενής αρθρίωση
Ο δευτερεύων τύπος παραμορφώνει συχνότερα και προχωράει στο πλαίσιο της μείωσης της σταθερότητας του χόνδρου στο συνηθισμένο φορτίο. Η ανάπτυξη αυτής της παθολογίας διευκολύνεται από:
- τραυματισμούς ·
- ευσαρκία;
- αδυναμία των συνδέσμων και των μυών.
- αρθρίτιδα.
Μηχανισμοί για την εμφάνιση της παραμόρφωσης της αρθρθείσας
Η ουσία από την οποία συνίσταται η άρθρωση υπό την επήρεια των σημειωμένων αιτιών, γίνεται λεπτότερη και σταδιακά εξαφανίζεται, αντικαθιστώντας τον τραχύ συνδετικό ιστό. Τα χονδροκύτταρα (κύτταρα χόνδρου) πεθαίνουν, οι ρωγμές εμφανίζονται σε ιδιότητες χόνδρου, ελαστικότητας και απόσβεσης. Σκλήρυνση και περιθωριακές αναπτύξεις αναπτύσσονται στα οστά - οστεοφυτά. Η καταστροφή καλύπτει την κάψουλα και το αρθρικό (εσωτερικό) κέλυφος. Οι εστίες της ίνωσης αρχίζουν να σχηματίζονται στους συνδέσμους και τους μυς και υπολογίζεται.
Η ταυτόχρονα φλεγμονή μπορεί να επιλυθεί με το σχηματισμό των SO -crandular "ποντίκια" (κομμάτια χόνδρου που έπεσαν στην κοιλότητα της άρθρωσης).
Κλινική εικόνα και συμπτώματα
Η οστεοαρθρίτιδα βρίσκεται κυρίως σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Τα κριτήρια για τη διάγνωση της παραμόρφωσης της αρθρώσεως των αρθρώσεων βρίσκονται στα μισά άτομα άνω των 55 ετών.
Σημάδια αρθρίσεως
Οι ασθενείς κάνουν καταγγελίες σχετικά με τους ηλίθιοι πόνοι πόνους που εντείνουν το φορτίο και την υποχώρηση. Η αρμονία και η σύντομη δυσκαμψία το πρωί είναι χαρακτηριστικές. Στην αρχή, μόνο μέτριος πόνος, που εμφανίζεται το βράδυ, προκαλεί άγχος. Με την πάροδο του χρόνου, ο πόνος γίνεται πιο έντονος και μεγαλύτερος. Τα αρθρικά στοιχεία παύουν να αντέχουν στα συνηθισμένα φορτία.
Η παραμόρφωση της αρθρίσεως συχνά συνοδεύεται από την εμφάνιση του πόνου που αρχίζει στην αρχή της κίνησης.
Αυτό συχνά ευνοείται από στατικά φορτία και για να πάρει ανακούφιση, είναι απαραίτητο να αλλάξετε τη στάση. Μπορεί επίσης να υπάρχει διόγκωση και ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας.
Επιλογές της οστεοαρθρίτιδας
Υπάρχουν αρκετές επιλογές για αυτήν την παθολογία. Ανάλογα με τον τύπο της νόσου, θα εμφανιστούν ορισμένα συμπτώματα. Διαχωρίζονται οι παρακάτω επιλογές:
- Κοκσάρωση - Οστεοαρθρωμένη της άρθρωσης του ισχίου. Η πιο σοβαρή εκδοχή της νόσου βρίσκεται στο 25% όλων των περιπτώσεων. Τόσο η πρωτεύουσα (στο πλαίσιο της εμμηνόπαυσης) όσο και η δευτερογενή κοροξάρη παρατηρούνται - με δυσπλασία της άρθρωσης του ισχίου ή της προηγούμενης αρθρίτιδας.
- Η γονθάρωση είναι οστεοαρθρία της άρθρωσης του γόνατος. Το μερίδιο είναι το 75% των περιπτώσεων. Η πρωταρχική μορφή καταγράφεται επίσης στις γυναίκες μετά από 40 χρόνια και δευτερεύουσα - αυτό είναι, κατά κανόνα, συνέπεια του τραυματισμού.
- Η οστεοαρνία των αρθρώσεων διεπαφής της βούρτσας με την εμφάνιση των αναπτυσσόμενων οστών και των φυματίων που ονομάζονται οζίδια Gaberden βρίσκεται στο 60% των περιπτώσεων.
- Η σπονδυλώση και η οστεοαρθρίτιδα με βλάβη στους μεσοσπονδύλους δίσκους αποτελούν την έννοια της "οστεοχονδρισμού".
Ταξινόμηση
Στην ιατρική, έχει υιοθετηθεί η εγκεκριμένη ταξινόμηση αυτής της παθολογίας. Ανάλογα με τις κλινικές και ακτινολογικές αλλαγές, η αρθρίωση διαιρείται ως εξής:
- Η αρθρέωση του 1ου βαθμού συνοδεύεται από ασήμαντο περιορισμό των κινήσεων. Σε ηρεμία, συνήθως δεν ενοχλεί. Στις εικόνες στα αρχικά στάδια, η ελάχιστη στένωση του χάσματος των αρθρώσεων και των μικρών αυξήσεων των οστών είναι ορατές.
- Η αρθρέωση του 2ου βαθμού χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση της κινητικότητας, την εμφάνιση ενός αξιοσημείωτου κρυστάλλου. Με την παραμόρφωση της αρθρώσεως της άρθρωσης του ισχίου, παρατηρούνται παραμορφώσεις με συντόμευση του ποδιού, οδηγώντας στην κλάδο της λεκάνης, της σκολίωσης και του υπερβολικού φορτίου στη σπονδυλική στήλη. Το χάσμα μειώνεται 2-3 φορές σε σύγκριση με τον κανόνα.
- Η αρθρέωση του 3ου βαθμού (σε σύγκριση με τον 2ο βαθμό αρθρή) εκδηλώνεται από σχεδόν πλήρη ακινησία της άρθρωσης. Με την κοροιμία, οι ασθενείς κινούνται μόνο με πατερίτσες και τα πόδια κινούνται με τη λεκάνη. Η μακρά άρθρωση μπορεί να βλάψει. Με τη γοναρισμό, αναπτύσσεται η καμπυλότητα του άξονα του άκρου. Το χάσμα των αρθρώσεων είναι σχεδόν εντελώς απουσιάζει, σημειώνονται έντονες παραμορφώσεις των οστών.
Στάδια διάγνωσης της παραμόρφωσης
Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας για τη συνταγογράφηση θεραπείας δεν είναι δύσκολη. Συνήθως αποτελείται από διάφορα μέρη.
Συλλογή αναμιματισμού και αντικειμενική επιθεώρηση
Πρώτον, οι ασθενείς καλούνται, ανακαλύπτουν καταγγελίες και το βαθμό των μειωμένων λειτουργιών. Οι κινήσεις στην άρθρωση είναι ελάχιστα περιορισμένες, αλλά καθώς οι μορφές καταστροφής, ο όγκος μειώνεται απότομα μέχρι τον πλήρη αποκλεισμό. Μερικές φορές λόγω παραβίασης του αρθρικού ποντικιού, οι κινήσεις καθίστανται σχεδόν αδύνατες. Αυτό είναι χαρακτηριστικό μόνο για την παραμόρφωση της αρθρίδας.
Με την αρθρώση των αρθρώσεων της βούρτσας, της δυσκαμψίας, της υπογείων και των προσομοιωμένων νεοπλάσματος - αναπτύσσονται οζίδια του Gaberden.
Με την Coksarrosis, ένα βάδισμα μπορεί να διαταραχθεί λόγω της μείωσης του ποδιού λόγω της καταστροφής του μηριαίου κεφαλιού. Η ατροφία των μυών σχηματίζεται. Με τη γονιμή, μια κρίση ακούγεται σαφώς κατά τη διάρκεια των παθητικών κινήσεων, ο πόνος κατά τη διάρκεια του κοινού χάσματος και στους τόπους προσκόλλησης των τενόντων καθορίζεται.
Οργανική έρευνα
Η κύρια μέθοδος διάγνωσης είναι η ακτινογραφία. Στις εικόνες, οι περιθωριακές αυξήσεις των οστών, η οστεοσκλήρυνση, η στένωση του χάσματος των αρθρώσεων, η ασβεστοποίηση του χόνδρου ιστού και των τενόντων απεικονίζονται.
Θεραπεία της αρθρίσεως
Συχνά οι ασθενείς ενδιαφέρονται για ερωτήματα: «Πώς να θεραπεύσω την αρθρίωση; Η ιατρική βοήθεια σε ασθενείς που παραμορφώνουν την αρθρίωση παρέχεται στο επίπεδο ενός οικογενειακού γιατρού, καθώς και έναν ρευματολόγο και έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο.
Είναι απαραίτητο να προετοιμαστούμε ότι η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι μια μακρά διαδικασία που απαιτεί συστηματική προσέγγιση και υπομονή.
Η συντηρητική θεραπεία της αρθρούς των αρθρώσεων είναι πολυεπίνων, που χρησιμοποιείται συνήθως τόσο μέσα από παραδοσιακά όσο και μη -φάρμακα (διάφορα κορσέδες, συμπιέσεις με ιατρική χολή, ασκήσεις φυσιοθεραπείας).
Ο αγώνας ενάντια στον πόνο
Η αποδυνάμωση και η πλήρης εξάλειψη του πόνου στη θεραπεία της αρθρίσεως των αρθρώσεων παρέχεται από μη -στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Κατά κανόνα, με τη μορφή σύντομων δισκίων. Ένα εξαιρετικό αναλγητικό αποτέλεσμα δίνεται από τις τοπικές εφαρμογές της ιατρικής χολής και άλλων γνωστών μέσων. Αυτό πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη όταν υπάρχουν αντενδείξεις για τη θεραπεία της παραπάνω ομάδας φαρμάκων (ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα).
Οι ενέσεις στην άρθρωση για την εισαγωγή ορμονών συνταγογραφούνται μόνο σε περίπτωση φλεγμονωδών εκδηλώσεων, με μειωμένες λειτουργίες.
Αποκατάσταση του μεταβολισμού
Μια απαραίτητη προϋπόθεση για τη θεραπεία της αρθρίδας είναι η μείωση του σωματικού βάρους. Η παχυσαρκία συμβάλλει σε αυξημένα φορτία στις αρθρώσεις. Για να βελτιωθεί η ανταλλαγή, οι χονδροπροστατευτές συνταγογραφούνται για την αρθρίτιδα, ο σκοπός του οποίου είναι να σταματήσει ο εκφυλισμός του χόνδρου. Χρησιμοποιούνται συνήθως για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά με την αρθρέωση του 2ου βαθμού.
Παράλληλα, μπορείτε να κάνετε συμπιεστές με ιατρική χολή.
Αντενδείξεις στην τοπική θεραπεία οστεοαρθρίτιδας με χολικές ασθένειες και λεμφικό σύστημα.
Κανονικοποίηση της λειτουργίας της άρθρωσης
Για τη σταθεροποίηση της λειτουργίας και της θεραπείας της αρθρίσεως των αρθρώσεων, συνταγογραφούνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες. Πρόκειται για υπεριώδη ακτινοβολία, υπερηχογράφημα και σάλτσες με ιατρική χολή. Για τον ίδιο σκοπό, τα φάρμακα χορηγούνται ενδοφλεβιστικά που διευκολύνουν την ολίσθηση των αρθρικών επιφανειών σε σχέση μεταξύ τους.
Όταν τα οξεία φαινόμενα υποχωρούν, ανάλογα με τον βαθμό της αρθρίσεως, η θεραπεία με σπα της αρθρούς των αρθρώσεων και τα δισκία των χονδροπροστατευτικών έχουν εξαιρετική επίδραση.
Συνήθως, με 2 βαθμούς αρθρίτιδας, η συντηρητική θεραπεία μπορεί να επιτευχθεί με παρατεταμένη ύφεση. Εάν, παρά τις χρησιμοποιούμενες μέθοδοι, η επιδείνωση συνεχίζεται, επιλύεται το ζήτημα της συνταγογράφησης χειρουργικής θεραπείας.
Πρόληψη της αρθρίδας
Η πρόληψη της αρθρίδας είναι η σταθεροποίηση του μεταβολισμού, η επαρκής θεραπεία άλλων ασθενειών και τραυματισμών. Η συσκευή κινητήρα πρέπει να έχει επαρκές φορτίο, ειδικά παρουσία παραγόντων κινδύνου. Πρέπει να ενεργήσετε με την παραμικρή υποψία αυτής της ασθένειας. Η ιατρική χολή δεν θα είναι περιττή στο πρώτο κιτ σας για να εξασφαλίσει τη θεραπεία του πόνου.
Επίσης, σε αυτό το στάδιο, συνταγογραφούνται τα δισκία των χονδροπροστατευτικών για την αρθρίωση.